روش های تصفیه فاضلاب شهری
روش های تصفیه فاضلاب شهری
روش های تصفیه فاضلاب شهری بستگی به کیفیت فاضلاب و دبی فاضلاب جهت تصفیه دارد. فرآیند لجن فعال متعارف ترین روش تصفیه فاضلاب های شهری می باشد. این فرآیند برای فاضلاب های شهری ، بیمارستانی ، جوامع کوچک مناسب است. انتخاب نوع روش بستگی به کیفیت فاضلاب خام ورودی به تصفیه خانه و دبی جریان فاضلاب دارد. این پارامتر ها شامل پی اچ (PH) ، کل مواد معلق (TSS) ، اکسیژن خواهی شیمیایی (COD) ، اکسیژن خواهی بیولوژیکی 5 روزه (BOD5) ، غلظت کل نیتروژن (TN) ، غلظت کل فسفر (TP) است.
فرآیند لجن فعال
فرآیند لجن فعال یکی از متعارف ترین روش های تصفیه فاضلاب به روش بیولوژیکی می باشد. روش بیولوژیکی شامل یک حوض هوادهی ، یک تانک ته نشینی و یک خط برگشت لجن می باشد. بخش هوادهی به بلوئر ها وصل می باشد که این بلوئر ها توسط سیستم لوله کشی به کف مخزن هوادهی متصل بوده و هوا را از طریق دیفیوزر ها به فاضلاب خام انتقال داده و باعث تجزیه بیولوژیکی فاضلاب می گردد.
فرآیند فوق در مخزن هوادهی تصفیه خانه های فاضلاب اتفاق می افتد.
فرآيند بيودنيترو
فرآيند بيودنيترو به عنوان يك تكنولوژي نهر اكسيداسيون تفكيك شده نيز ذكر شده است. فرآيند براي حذف نيتروژن در دانمارك توسعه پيدا كرده است و در بيش از 75مورد از تاسيسات تصفیه خانه فاضلاب با مقياس كامل نصب شده است كه پساب خروجي با غلظت كل نيتروژن كمتر از 8 mg/l توليد مي شود.
در اين تكنولوژي،حداقل از دو كانال اكسيداسيون به شكل سري استفاده مي شود، بطوريكه توالي بهره برداري كانال ها و بهره برداري مناطق هوازي و انوكسيك متفاوت است. مخلوط كننده هاي مستغرق در كانال ها نصب شده است، بطوريكه در بعضي از فازهاي بهره برداري ، فقط در حوض اختلاط صورت مي گيرد و هوادهي انجام نمي شود.
تانك پيوسته فاضلاب ورودي را دريافت مي كند و بصورت منطقه انوكسيك اوليه بهره برداري مي شود. مشابه بهره برداري، SBRنيترات از طريق يك حالت بهره برداري نيتريفيكاسيون هوازي اوليه قابل استفاده است. علاوه بر دنيتريفيكاسيون در منطقـه انوكسيك اوليه ، احياي نيترات در حين بهره برداري هوازي امكان پذير است كه به مقدار اكسيژن محلول بستگي دارد. زمان متوسط براي فازهاي 1 ، 2 ، 3و 4 به ترتيب 1.5 ، 0.5 ، 1.5و 0.5 ساعت است.
فرآيند نيتروكس
در فرآيند نيتروكس ، بهره برداري نهراكسيداسيون با تبديل شرايط هوازي به انوكسيك انجام مي شود كه اين كار با خاموش كردن هواده و بهره برداري از يك مخلوط كننده مستغرق براي حفظ سرعت كانال صورت مي گيرد. فرآيند با توجه به استفاده از پتانسيل اكسيداسيون و احياء ORP كنترل مي شود تا :
- زمان كاهش نيترات را در حين شـرايط انوكـسيك تعيين كند
- زمـان شروع مجدد هوادهي را مشخص كند. در يك زمان مشخص ، هواده ها خاموش و اختلاط دهنده ها روشن مي شود. هنگامي كه نيترات در خارج از دوره هوادهي، كاهش مي يابد ، پتانسيل اكسيد و احياء بطور زيادي كم مي شود.
داده هاي ORPتوسط يك PCتفسير مي شود كه هوادهي را شروع مي كند. در شرايط معمـول بهره برداري فرآيند نيتروكس ، حداقل 2بار در روز هواده ها خاموش مي شود كه معمولاً يكبار در صبح هنگامي كه بار در هر حال افزايش است و يكبار در ساعات اوليه شب مي باشد. زمان خاموشي (از دوره هوادهي) براي كاهش نيترات معمولاً 3-5ساعت است كه به بار طرح و
مقدار نيترات در نهر اكسيداسيون بستگي دارد . غلظت هاي ازت نيتراته در پساب خروجي كمتر از 8 mg/lو غلظت ازت آمونياكي بين 1 – 1/5 mg/lگزارش شده است.
