استریپر حذف آمونیاک

فرآیند عریان سازی آب ترش (استریپر حذف آمونیاک) برای حذف برخی ترکیبات جریان مایع به کار برده می شود. استریپر حذف آمونیاک عموما برای حذف آمونیاک از پساب و حذف هیدروژن سولفید به کار برده می شود. دو آلاینده رایجی که در فاضلاب پالایشگاه یافت می شود. آمونیاک و هیدروژن سولفید که حاصل تخریب سایر ترکیبات هستند تقریبا در تمامی ترکیبات آلی دارای نیتروژن و سولفور در طول سولفید زدایی، دنتیریفیکاسیون و (hydrotreating) یافت می شوند. مصرف بخار در فرآیند ها، منشا اولیه هدایت جریان است به گونه ای که عمل میعان  همزمان با میعان هیدروکربن مایع  و در حضور فاز هیدروکربن بخار که دارای هیدروژن سولفید و آمونیاک است ، روی می دهد.

فنل نیز ممکن است در کندانسه آب ترش موجود باشد و بتواند از محلول ها زدوده شود. اگرچه راندمان حذف آن کمتر از حذف آمونیاک از پساب و حذف سولفید پساب است. سایر ترکیبات آروماتیک ها را نیز می توان با راندمان های متفاوتی از محلول خارج کرد. نظر به اینکه سازمان محیط زیست استاندارد شدید تری برای کنترل کیفیت پساب پالایشگاه ها دارد ، پالایشگاه را از نظر اکسیژن مورد نیاز آنی(ناشی از سولفید) و آمونیاک مکلف می کنند. لذا کنترل در محل و در برج های زدایش ممکن است مورد نیاز باشد اگر چه ممکن است بازیافت محصول از جنبه اقتصادی توجیه نداشته باشد.

ضوابط طراحی استریپر حذف آمونیاک از پساب و حذف سولفید مستند سازی شده است. انواع مختلفی از استریپر حذف آمونیاک وجود دارد ولی عمدتا شامل یک برج منفرد مجهز به سینی با نوعی از آکند می باشد. آب تغذیه از قسمت فوقانی برج تغذیه وارد شده و بخار یا گاز عریان ساز از کف تزریق می شود. از آنجا که حلالیت هیدروژن سولفید در آب کمتر از آمونیاک است، لذا با سرعت بیشتری از محلول زدوده می شود. برای حذف آمونیاک از دماهای بالا(۲۳۰ درجه فارنهایت یا بیشتر) مورد نیاز است که در صورت تثبیت شدن آمونیاک یا عدم وجود آن هیدروژن سولفید می تواند در دمای ۱۰۰ درجه فارنهایت خارج شود. بنابراین اسیدیفیکاسیون غالبا با یک اسید معدنی یا گاز دودکش به منظور تثبیت آمونیاک بالا رفته  و امکان حذف هیدروژن سولفید با راندمان بالا را فراهم می سازد. متوسط مشخصات راهبری برخی از استریپر حذف آمونیاک در جدول زیر آمده است.

استریپر حذف آمونیاک

وجود اینکه اسیدیفیکاسیون حذف سولفید را بهبود می بخشد، آمونیاک را تثبیت کرده و از حذف آن جلوگیری می کند. این موضوع باعث بسط فرآیند دو مرحله ای عریان سازی و بازیافت می شود. فرایند شامل ترکیب تانک های گاززدا و سرریز (degasser-surge) است که بهره برداری آن را بهبود انعطاف پذیر می سازد.پس از اینکه هیدروکربن های شناور جاروب شد، به اولین ستون هدایت می شود که در آن  هیدروژن سولفید زدوده می شود و به واحد بازیافت سولفور فرستاده می شود. سپس مخلوط آب- آمونیاک به جداساز ثانویه می رود تا مرحله دیگر استریپر حذف آمونیاک  تمام شده و آمونیاک حذف شود.

آمونیاک با خلوص تقریبی ۹۸ درصد که کندانسور را ترک می کند،بعدا از طریق گذار از یک سیستم اسکرابر تمیز می شود و سپس به صورت آمونیاک مایع با خلوص زیاد در می آید. آب خنک شده  ی سیستم به اندازه کافی عاری از آمونیاک و H2S می شود تا ضوابط کیفی را برآورده سازد و غظلت آمونیاک و H2S به ترتیب کمتر از 50 میلیگرم بر لیتر  آمونیاک و ۵ میلیگرم بر لیتر H2S  شود.