انعقاد و لخته سازي در تصفيه :

انعقاد و لخته سازي در تصفيه فاضلاب را اینگونه می توان تشریح کرد که  انعقاد ، بار الکتریکی ذرات ریز را کاهش داده و فرایند لخته سازی ایجاد ذرات درشـت تری (به اندازه کافی درشت)می نماید که مـی تـوان آنهـا را بـا روش سـاده از آب جـدا نمود.

درتصفیه آب آشامیدنی، انعقاد و لخته سازی با مراحل تکمیلی دیگری مثل زلال سـازی و فیلتراسیون و گندزدایی ادامه می یابد. هدف فاز انعقاد/لخته سـازی، انعقـاد ذرات معلـق ریز و جامدات کلوئیدی و تبدیل آنها به لخته برای جداسازی توسط روشهای ته نـشینی و فیلتراسیون است .

در تصفیه خانه های آب برای انعقاد و لخته سازي در تصفيه عمدتا از روش جارتست استفاده می شود. این امر اغلب نیازمند مدت زمان طولانی برای یافتن مقادیر مناسبی از مقدار ماده منعقدکننده، pHو مدت زمان مورد نیاز برای فرایند انعقاد و لخته سازی می باشد. روش جارتست با استفاده
از روش آزمون و خطا، یعنی بررسی یک فاکتور و ثابت نگهداشتن بقیه فاکتورها، انجام آزمایشات و مشاهده نتایج و سپس رفتن به سراغ فاکتور بعدی، انجام می گیرد. این روش قدیمی نه تنها نیاز به صرف زمان و انرژی بالایی دارد، بلکه معمولا برای یافتن شرایط بهینه با ترکیب فاکتورها و درنتیجه برهم کنش بین آنها، ناتوان می باشد. برای حل این مشکل، در این مقاله از روش رویه پاسخ RSM برای مدلسازی و بهینه سازی فرایند فوق بررسی گردیده است. روش رویه پاسخ تکنیکی برای طراحی آزمایشات، ارائه مدل، اندازه گیری تاثیر هر فاکتور و بدست آوردن شرایط بهینه برای پاسخ مورد انتظار با تعداد محدودی از آزمایشات می باشد.
مواد و روشها: دو ماده آلوم و کلروفریک به دلیل رایج بودن استفاده از آنها در اغلب تصفیه خانه ها، بعنوان منعقدکننده مورد استفاده قرار گرفتند که هر دو از  محصولات شرکت مرک آلمان . pHنمونه ها با استفاده از محلولهای اسید کلریدریک و هیدروکسید سدیم تنظیم و توسط دستگاه pHمتر HACHاندازه گیری می شوند. همچنین از دستگاه جارتست برای فرایند انعقاد و لخته سازی استفاده می شود.

انعقاد و لخته سازي در تصفيه