تصفیه بی هوازی فاضلاب کشتارگاه

تصفیه بی هوازی فاضلاب کشتارگاه يك روش مناسب و پذيرفته شده براي تصفيه فاضلاب هاي صنعت گوشت است.فرايند هاي بي هوازي در شرايط عدم وجود اكسيژن مورد بهره برداري قرار گرفته و محصـولات نهايي آنهـا مخلوطي از گازهاي متان و دي اكسيد كربن و مقداري لجن تثبيت شده است. هضم بي هوازي مواد آلي بـه متان و دي اكسيد كربن يك فرايند بيولوژيكي و شيميايي پيچيده است كه داراي سه مرحله، هيدروليز، اسيدزايي و متان زايي است. در طي مرحله اول، تركيبات پيچيده به تركيبات مياني با وزن مولكولي كوچكتر تبديل مي گردند. در مرحله دوم باكتري هاي استوژنيك، اين تركيبات مياني را به اسيدهاي آلي و نهايتاً از طريق فاز متانوژني به متان و دي اكسيد كربن تبديل مي كنند.

 اين سيستم ها براي نواحي با جمعيت متراكم كه زمين مورد نياز كم بوده، بدليل ايجاد بوهاي نامطبوع مناسب نيستند. استفاده گسترده از لاگون هاي بي هوازي در تصفيه فاضلاب كشتارگاهي نشان مي دهد كه اين سيستم ها بدليل راندمان قابل قبول در كاهش BOD و به حداقل رسيدن هزينه هاي ساخت و بهـره برداري روش مناسـبي بـراي تصـفيه اينگونه فاضلاب ها مي باشند. 

يك لاگون بي هوازي شامل يك بركه احداث شده در زمين است كه عمق آن بين 3-5متر و زمان ماندي بين 5 -15روز ايجاد مي نمايد. در بيشتر موارد دو بركه بصورت سري و يا موازي ايجاد و مورد بهره برداري قرار گرفته و در بعضي اوقات به يك بركه هوازي متصل ميگردند. بركه ها فاقد همزن مكانيكي بوده و اختلاط در آنها توسط صعود گازهاي توليدي و اختلاط سطحي توسط جريانات جوي انجام مي شود. در مورد هوادهي توسط جريان سطحي هوا بايستي توجه داشت كه براي جلوگيري از ايجاد بو هاي نامطبوع ناشي از فرايند بي هوازي تا حد امكان سطح بركه به حداقل برسد.

فاضلاب خام از نزديك كف بركه وارد شده و براي جلوگيري از ايجاد اتصال كوتاه از نزديك سطح بركه خارج مي گردد. بركه هاي بي هـوازي يـك گزينـه اقتصـادي بـراي تصفيه اينگونه فاضلاب هاي قوي محسوب مي گردند. ميزان حذف BODدر اين سيستم ها متغير بوده، هر چند در بعضي موارد نتايج عالي در حذف شاخصهاي آلودگي داشته اند.

لاگون بي هوازي داراي پتانسيل ايجاد مشكلاتي مثل انتشـار گازها اسـت. در نتيجـه تجزيـه مـواد آلـي فاضلاب، گازهاي متان و دي اكسيد كربن توليد ميشود. اين گازها وارد شـده اتمسـفر و در انتشـار گازهاي گلخانه اي در اتمسفر نقش به سزايي دارند. گاز متان پتانسيل گرمايش هوا به ميزان 25برابر دي اكسيد كربن را دارد. ساير گازهاي انتشار يافته از اين بركه ها گازهاي بد بو مثـل سـولفيد هيدروژن و آمونياك هسـتند.
لاگون هاي بي هوازي با يك لايه رويه غليظ و گريس در روي سطح مورد بهره برداري قرار مي گيرند تا از ورود اكسيژن به درون فاز مايع جلوگيري نموده و گرما در راكتور حفظ و ذخيره شود. همچنـين از انتشار بو در محيط اطراف جلوگيري مي نمايد. بنابراين بايستي تا حد امكان از ايجاد شكستگي و بريدگي در رويه جلوگيري كرد. يكي از مواردي كه با عث ايجاد شكستگي در اين لايه مي گردد، ايجاد طغيان در جريان فاضلاب ورودي به اين سيستم است. ايجاد بو در اثر انجام فرايندهاي بي هوازي داراي تاريخچه طولاني است.