فرایند اکسیداسیون شیمیایی
فرایند اکسیداسیون شیمیایی
فرایند اکسیداسیون شیمیایی به منظور تصفیه فاضلاب های صنعتی کارخانه ها ، صنایع و شرکت های مختلف که پساب آنها دارای مواد سمی برای رشد میکروارگانیزم ها بوده و نمی توان از روش های زیستی تصفیه فاضلاب استفاده کرد. در فرایند اکسیداسیون شیمیایی با استفاده از مواد اکسید کننده ای نظیر ازن (O3) ، پراکسید هیدروژن (H2O2) ، پرمنگنات (MNO4) ، دی اکسید کلر (CLO2) ، کلر (CL2) یا HOCL یا حتی اکسیژن برای انجام واکنش های شیمیایی اطلاق می شود که برای پیشرفت آن نیازی به میکروارگانیزم های تصفیه کننده فاضلاب نمی باشد.
برای رساندن سرعت واکنش به حد قابل قبول ، معمولا از کاتالیزور ها استفاده می کنند که کاتالیزور می تواند تنظیم ساده پی اچ ، کاتیون های فلزهای واسطه ، آنزیم ها یا یک سری مواد تجاری با ترکیبات نامشخص باشد.
معمولا اکسیداسیون شیمیایی در مواقعی که ترکیبات آلی ، غیر قابل تجزیه بیولوزیکی (مقاوم) ،سمی یا بازدارنده رشد میکروبی باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. در هر حال ، اکسیداسیون شیمیایی برای زدایش بسیاری ترکیبات غیر آلی و کاهش ترکیبات موثر نظیر اکسیداسیون سولفید ها (تبدیل هیدروزن سولفید به سولفات) عمل می کند. در حالیکه اکسیژن اکسید کننده ای است که به سادگی در بازار یافت شده و برای فرآیند های تصفیه بیولوزیک بسیار مقرون به صرفه است.
سایر اکسید کننده های شیمیایی نسبتا گران بوده و از نظر اقتصادی توانایی رقابت با تصفیه بیولوزیکی هوازی را ندارند. با این وجود لازم نیست اکسیداسیون شیمیایی به طور کامل (یعنی تبدیل کربن آلی به CO2) صورت پذیرد. گاهی اکسیداسیون جزئی تریکبات اصی نظیر آلاینده های اولیه ، تجزیه بیولوزیکی آنها را افزایش می دهد. کلا اکسیداسیون ترکیبات خاص را میتوان بر اساس مقدار تجزیه محصولات نهایی اکسیداسیون توصیف کرد:
- تجزیه ابتدایی ، تغییر ساختاری در ترکیب مادر
- تجزیه قابل قبول ، تغییری ساختاری در ترکیب مادر به صورتی که سمیت آن کاهش یابد.
- تجزیه نهایی (معدنی کردن) ، تبدیل کربن آلی به غیر آلی
- تجزیه غیر قابل قبول ، تغییری ساختاری در ترکیب مادر به صورتی که سمیت آن افزایش یابد.
به جز مشکل تولید محصولات جانبی غیر قابل قبول ، اکسیداسیون شیمیایی می تواند سمیت یا رفتار بازدارندگی را کاهش دهد، و نیز قابلیت تجزیه بیولوزیکی ترکیبات مادر را تا مقداری بسیار کمتر از مقدار مورد نیاز برای تجزیه نهایی که مقدار استوکیومتری باشد ، افزایش دهد
