هوادهی سطحی فاضلاب

دو نوع هوادهی سطحی فاضلاب وجود دارد ، آنهایی که از یک لوله مکش (draft) استفاده کرده و آنهایی که فقط یک پروانه سطحی دارند. در هر دو نوع روش ، انتقال اکسیژن از طریق سطحی که از پاشیده شدن حجم زیادی مایع در بالای سطح تانک هوادهی و بواسطه گردابی شدن، انجام می گیرد. نمونه ای از هوادهی سطحی در تصویر زیر دیده می شود.

سرعت انتقال از قطر و سرعت گردش پروانه و همچنین میزان غوطه وری مولفه در حال دوران متثر می شود. در شرایط غوطه وری بهینه سرعت انتقال در واحد اسب بخار در محدوده وسیعی از قطر پروانه نسبتا ثابت می ماند.

مقدار اکسیژن انتقال یافته در سطح مایع ، تابعی از مقدار توان است و سرعت کلی  انتقال اکسیژن معمولا با افزایش توان زیاد می شود. یک همبستگی بین سرعت سرعت انتقال اکسیژن و توان در هر واحد طح بدست آمده است که در شکل زیر قابل مشاهده است.

برای اینکه غلظت اکسیژن محلول یکنواخت باشد، توان معادل 1.2تا2.0 وات بر مترمکعب مورد نیاز است. حداکثر مساحت تاثیر در هواده های سطحی با سرعت بالا و سرعت پایین در جدول زیر ذکر شده است.

بمنظور معلق نگه داشتن جامدات بیولوزیکی ، در صورت حضور mlss به اندازه 5000 میلیگرم بر لیتر ، سرعت در کف  باید حداقل 0.12 متر بر ثانیه باشد. برای جلوگیری از شستشوی کف ، حداقل عمق پیشنهادی 1.8تا 2.4 متر و برای معلق نگه داشتن جامدات حداقل عمق 3.7  متر  در هواده های سرعت بالا و 4.9  متر در هواده های سرعت پایین است.

هوادهی برسی که در اروپا بسیار کاربرد دارد، از یک برس چرخنده سرعت بالا استفاده می کند که مایع را روی عرض تانک می پاشد. مایع در تحت القا یک حرکت چرخشی قرار می گیرد. کارایی هواده برسی به سرعت چرخش و مقدا غوطه وری بستگی دارد.