دیفیوزر هوادهی فاضلاب

دیفیوزر هوادهی فاضلاب یا تجهیزات هوادهی فاضلاب از سیستم هوادهی توربینی تشکیل شده است که در آنها هوا  زیر پره های چرخنده ی پروانه آزاد می شود و هواده های سطحی که در آنها انتقال اکسیژن بوسیله تلاطم سطحی زیاد و اسپری کردن مایع انجام می شود. انواع کلی تجهیزات هوادهی در شکل زیر نشان داده شده است. سازندگان معمولا توانایی انتقال اکسیژن تجهیزات خود را بر اساس پوند اکسیژن انتقال یافته در اسب بخار- ساعت (Kg O2 / Kw.h) یا راندمان انتقال اکسیژن یا پوند اکسیژن انتقال در ساعت (Kg O2 / h) در هر واحد دیفیوژن ارائه می کنند. این مقدار، درجه بندی اکسیژن استاندارد در آب شرب در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد و  اکسیژن محلول صفر در سطح دریا می باشد.

مقدار واقعی انتقال اکسیژن به پساب (AOR) طبق رابطه زیر محاسبه می شود.

دیفیوزر هوادهی فاضلاب

برای آگاهی از معدلات هوادی فاضلاب در مطلب هوادهی به فاضلاب این مهم تشریح گردیده است.

انواع دیفیوزر هوادهی فاضلاب

اساسا دو نوع تجهیزات هوادهی دیفیوزری وجود دارد:

• واحد هایی که از طریق یک غشا یا محیط متخلخل، حباب های کوچک تولید کرده.
• واحد هایی که با استفاده از یک روزنه بزرگ یا یک وسیله مولد برش هیدرولیکی حباب های بزرگ هوا تولید می کنند.

محیط های متخلخل، لوله ها یا صفحاتی است که از کربوراندوم  یا سایر غشا ها یا محبط های با منافذ ریز ساخته شده است. لوله ها یا روی دیواره های کناری تانک هوادهی به صورت عمود بر دیواره قرار گرفته اند و با ایجاد جرکت دورانی اختلاط ایجاد میکند یا روی کف مخزن قرار می گیرد.  برای نگه داشتن جامدات در حالت معلق حداکثر فاصله  و برای جلوگیری از لخته شدن حباب ها حداقل فاصله بین لوله ها لازم است. برای تامین اختلاط کافی در شیوه ی نصب در دیواره های جانبی ، حداکثر عرض تانک هوادهی حدود دو برابر عمق آن است.

با قرار دادن یک خط از واحد های دیفیوزری در طول خط مرکزی تانک هوادهی می توان این عرض را دو برابر کرد.دیفیوزر های حباب ریز با گذر زمان دچار گرفتگی شده و راندمان انتقال اکسیزن در آنها پایین می آید.  برای دیفیوزر هوادهی فاضلاب واقع در کف تانک باید، تانک تخلیه شده و تمیز شود.

به دلیل ترسیب کربنات ها و هیدروکسید های فلزی یا تشکیل لایه بیولوزیکی ، دیفیویزر های حباب ریز و غشایی در طرف مایع دچار گرفتگی می شوند. ضریب گرفتگی F در هر محل متغیر بوده ومی تواند بین 0.2 تا 0.9 باشد. ظاهرا F با افزایش زمان ماند جامدات (SRT) افزایش می باید. مقدار متوسط F برای تاسیسات تصفیه پساب شهری با استفاده از دیفیوزرهای غشایی حباب ریز  تا حباب متوسط  0.6 است. این مقدار در اکثر واحد های صنعتی بکار می رود.

در دیفیوزر هوادهی فاضلاب که احتمال گرفتگی وجود دارد در فرمول بالا ، α  به Fα  تغییر می کند. در واحد های دیفیوزری حباب درشت، راندمان انتقال اکسیژن کمتر از راندمان واحد های حباب ریز است زیرا سطح تماس برای انتقال اکسیژن به مقدار قابل تجهی کمتر است. با اینحال مزیت این واحد ها در این است که به فیلتر کردن هوا نیازی نداشته و نگهداری آنها ساده تر است.