هوادهی به آب
هوادهی به آب
در تصفیه آب شهری هوادهی به آب برای کاهش مزه یا بوی نامطبوع آب مربوط به گازهای محلول ناشی از تجزیه مواد آلی یا کم کردن و یا زدودن مقادیر اضافی و نامناسب دی اکسیدکربن، هیدروژن سولفوره و غیره و یا تامین اکسیژن لازم در فرآیند آهن و یا منگنز زدایی تامین می گردد. درهوادهی برای تسریع تبادل گازها بین آب و هوا، سطح تماس آب و هوا را از طریق پاشش قطرات و ذرات آب در هوا و یا رانش حباب های هوا در آب و یا ترکیبی از آنها افزایش می دهند که حسب روشی که بکار رفته ممکن است به انواع ریزشی، فواره ای، افشانکی، مکانیکی و غیره نامگذاری گردند. انتخاب روش هوادهی باتوجه به شرایط محلی و نکات فنی و اقتصادی باید توجیه گردد.
هوادهی به کمک سینی با تهویه طبیعی
در این روش از تعدادی سینی که با فاصله معینی روی یکدیگر قرار گرفته و در بالای آنها معمولا طشتک توزیع آب ورودی قرار دارد، استفاده می شود. آب ورودی از طریق طشتک توزیع به بالاترین سینی ریخته و ضمن عبور و ریزش از یک سینی به سینی دیگر با هوا تماس می یابد و در نتیجه تبادل گاز صورت می گیرد. در این روش تهویه بطور طبیعی انجام می شود. بمنظور افزایش سطح تماس آب با هوا میتوان روی سینی ها را از قشری از کک، شن، دانه های سرامیک و یا مصالح مناسب دیگر پوشانید.
در طراحی این روش هوادهی می بایست شرایط زیر تامین گردد:
- طشتک توزیع دارای سوراخهایی به قطر 5 تا 12 میلی متر به فاصله 2 تا 7 سانتی متر از یکدیگر بوده و عمق آب در آن همیشه حدود 15 سانتی متر باشد.
- آب از طشتک بطور یکنواخت روی بالاترین سینی توزیع گردد.
- آب از چند طبقه سینی (حداقل سه طبقه) که به فاصله حداقل 30 سانتیمتر از یکدیگر قرار دارند، عبور کند.
- بار هیدرولیکی با توجه به مقتضیات طرح در حدود 40 تا 200 لیتر بر دقیقه به ازاء هر متر مربع سطح کل سینی ها باشد.
- کف سینی ها شکاف دار یا مشبک بوده و یا بصورت توری با چشمه های به قطر حدود 12 میلیمتر باشد.
- مصالح مورد استفاده با دوام بوده و در مقابل اثرات خورندگی آّب و گازهای محلول مقاوم باشد.
- از هدر رفتن آب بر اثر باد جلوگیری شود. برای این منظور می توان از محصور نمودن واحد با کرکره هایی که با زاویه حدود 45 درجه به داخل شیب داشته باشند، استفاده کرد.
- توسط توری از ورود حشرات به واحد جلوگیری شود.
هوادهی به کمک سینی با تهویه مصنوعی (دمیدن یا مکیدن هوا)
در این روش از تعدادی سینی محصور در برج (تنوره) و تهویه مصنوعی استفاده می شود. آب از بالا روی سینی ها ریخته شده و هوا در جهت عکس یعنی از پایین به بالا به داخل تنوره دمیده و یا از بالای آن مکیده می شود. این روش به علت ایجاد جریان معکوس آب و هوا، در جدا کردن مقادیر زیاد دی اکسید کربن از آب و نیز جذب اکسیژن توسط آب بطور موثرتری نسبت به روش قبلی عمل می کند.
وسایل این روش هوادهی به آب باید بگونه ای طراحی شوند که شرایط زیر تامین گردد:
- دستگاه دمنده هوا باید در اتاقکی مجهز به نوری قرار داشته و موتور آن در مقابل شرایط نامناسب جوی مقاوم باشد.
- از ایجاد جریان هوا به مقدار مناسب در جهت عکس جریان آب، در داخل تنوره هوادهی اطمینان حاصل شود.
- هوای خروجی مستقیما به فضای آزاد هدایت شود.
- لوله های ورودی و خروجی هوا به طرف پایین خمیده و مجهز به توری باشد.
- هوای فرستاده شده به داخل تنوره هوادهی، حتی الامکان عاری از دود و گرد و غبار باشد.
- بمنظور سهولت عملیات تعمیر و نگهداری، داخل هواده به آسانی قابل دسترسی باشد.
- بار هیدرولیکی معادل 50 تا 200 لیتر بر دقیقه به ازاء هرمتر مربع سطح کل سینی ها باشد.
- منظور جلوگیری از هد رفتن هوا باید ورودی و خروجی آب، هوابندی شود.
- آب از چند سینی (حداقل 5 سینی) که به فاصله حداقل 15 سانتیمتر از یکدیگر قرار دارند، عبور کند.
- آب بطور یکنواخت روی بالاترین سینی توزیع شود.
- مصالح بادوام و مقاوم در مقابل اثرات خورندگی آب و گازهای محلول بکار برده شود.
هوادهی تحت فشار
از این روش هوادهی به آب میتوان صرفا برای اکسیداسیون استفاده نمود مشروط بر اینکه قابلیت کاربردی آن توسط مطالعات روی واحد نمونه تایید شده باشد. استفاده از این روش برای حذف گازهای محلول در آب قابل قبول نمی باشد. صافی هایی که بعد از واحد هوادهی تحت فشار قرار می گیرند، می بایست دارای وسایل کافی برای تخلیه هوا باشند. وسایل هوادهی تحت فشار باید بگونه ای طراحی شوند که:
- اختلاط کامل هوای فشرده و آب تامین گردد.
- هوای مصرفی از توری و صافی هوا عبور داده شده و عاری از دود و گرد و غبار و سایر آلوده کننده ها باشد.
سایر روش های هوادهی
از سایر روش های هوادهی به آب نیز می توان استفاده نمود مشروط بر اینکه نیازهای تصفیه را برآورده نماید. این روشها از جمله عبارتند از: هوادهی فواره ای، هوادهی ازطریق افشانک، هوادهی آبشاری و هوادهی مکانیکی سطحی. استفاده از این روشها باید جوابگوی نیازهای تصفیه بوده و مورد تایید دستگاه تصویب کننده نیز باشد.
حفاظت هواده ها
به غیر از هواده هایی که قبل از واحد سختی گیری با آهک و یا زلال سازی قرار دارند، حفاظت هواده ها از آلودگی ناشی از پرندگان و حشرات الزامی است.
