میکروارگانیسم های فاضلاب

میکروارگانیسم های فاضلاب که با عنوان لجن فعال شناخته می شود عمل اصلی را در تجزیه بیولوژیکی فاضلاب انجام می دهند. در تمامی منابع آب سطح زمین ، باکتری ها و قارچ ها مشاهده می شوند. این امر در فاضلاب ها نیز صادق است به ویژه فاضلاب های شهری که به دلیل تخلیه مستمر باکتری های مدفوعی ، در مقایسه با فاضلاب های صنعتی ، تراکم و تنوع بیشتری از میکروارگانیسم ها دیده میشود.

هنگامی که فاضلاب در شبکه جمع آوری تخلیه می گردد ، معمولا محیط هوازی است. در مسیر حرکت فاضلاب در فاضلابرو ، فرآیند تجزیه مصرف کننده ی اکسیژن به وقوع می پیوندد که در نتیجه پس از گذشت مدت زمانی معین ، فرآیند های بی هوازی در محیط غالب می شوند.

تحت چنین شرایطی ، یک لایه بیولوژیکی به رنگ خاکستری – قهوه ای روی سطح دیواره لوله تشکیل می گردد. در این لایه در صورتی که شرایط مناسب برای رشد و تکثیر باکتری ها مناسب نباشد ، قارچ ها  غالب می شوند. مدت زمان طولانی جریان فاضلاب در فاضلاب رو و دمای بالای محیط  از جمله عوامل موثر  بر ایجاد شرایط فوق هستند. اگرچه ممکن است مقدار BOD5 به میزان 5 تا 10 درصد در طول شبکه کاهش یابد ولی به دلیل تشکیلی هیدروژن سولفید از این امر جلوگیری می شود. تعداد کل باکتری ها معمولا برابر تا 10به توان 10 جرم در هر میلی لیتر است. تعداد تک سلولی های هم نیز حدودا تا 300 در هر میلی لیتر است.

حتی در صورتی که غلظت سولفات موجود در فاضلاب کمتر از 30 میلیگرم بر لیتر بوده و دمای آن بیشتر از 15 درجه سانتیگراد باشد ، باکتری های احیا کننده سولفات میکروارگانیسم های فاضلاب رشد می یابند.  باکتری های احیا کننده سولفات SRB که تنها در صورت عدم وجود اکسیژن و نیترات رشد و تکثیر می یابند ، اکسیژن سولفات استفاده می کنند.

CH₄ + SO₄²⁻ → HCO₃⁻ + HS⁻ + H₂O

سوبستره مورد استفاده شامل محصولات حاصل از فرآیند تجزیه بی هوازی به ویژه اسید های چرب کوچک مولکول می باشد. همچنین به دلیل تجزیه میکروبی پروتئین و یا آمینواسید های حاوی گوگرد می گردد. باکتری های اکسید کننده گوگرد از انرژی آزاد شده در  فرآیند اکسیداسیون برای تولید ماده سلولی استفاده می کنند. اساس این سنتر شیمیایی ، همانند فتوسنتز ، هیدراسیون دی اکسید کربن است.

باکتری های اکسید کننده گوگرد از میکروارگانیسم های تصفیه فاضلاب باعث تولید اسید سوفوریک می گردد که باعث خوردگی بتن می شود.