ته نشینی لجن فعال

ته نشینی لجن فعال در فرآیند لجن فعال به طور کلی به هدف جداسازی mlss از فاضلاب تصفیه شده که به صورت پسابی زلال از سیستم خارج می شود و تغلیظ لجن برگشتی انجام می شود. در طراحی تاسیسات ته نشینی ثانویه باید هر دو کارکرد فوق را در نظر داشت. چون طراحی عمق زلال ساز بر هر دو کارکد تاثیر می گذارد. درانتخاب عمق مخزن باید به اندازه کافی  دقت کرد تا حجم لازم برای هر دو کارکرد تامین شود. مثلا باید حجم کافی برای ذخیره کردن جامدات در طول مدتی که تصفیه خانه تحت بار اوج قرار دارد در نظر گرفته شود.

حوضچه زلال ساز بمنظور ته نشینی و تغلیط لجن برگشتی

به طور کلی مساحت لازم برای زلال سازی بر اساس آهنگ جریان سرریز معادل با آهنگ صعود کوچکترین ذره ای است. ذره ای که باید در قسمت های فوقانی مخزن ته نشینی از پساب زلال شده جدا شود، تعیین می شود.  غالبا آهنگ ته شینی مورد استفاده در طراحی زلال ساز را برابر با آهنگ ته نشینی در فصل مشترک در نظر می گیرند. که از آزمون های انجام شده در ستون های ته نشینی بدست می آید.  متاسفانه این سرعت بسیار بیشتر از سرعت لازم برای ته نشینی ذرات سبک و حجمی است که غالبا در پساب سیستم های لجن فعال یافت می شود. برای حذف این ذرات سبک ، باید حجم کافی در منطقه ته نشینی زلال سازی در نظر گرفته شود. زمان لازم برای ته نشینی این ذرات بستگی به این دارد که پدیده ته نشینی ذرات از نوع ته نشینی مجزا یا ته نشینی لخته ای است.

مساحت لازم برای تغلیظ مایع آمیخته به شار حدی جامدات که می توان به کف مخزن ته نشینی منتقل کرد بستگی دارد. چون شار جامدات بسته به مشخصات لجن تغییر می کند. و باید از آزمون های ستون ته نشینی برای تعیین رابطه بین غلظت لجن آهنگ ته نشینی استفاده کرد. پس از آن می توان مساحت لازم را به کمک  تحلیل شار جامدات را تعیین کرد.

عمق حوض ته نشینی لجن فعال

عمق حوض ته نشینی برای امور زیر باید کافی باشد.

• حفظ ضخامت کافی برای قشر لجن به نحوی که جامدات تغلیظ نشده دوباره به گردش در نیایند.
• ذخیره سازی موقت جامداتی که گاهی به مقداری بیش از ظرفیت انتقال تعلیق مورد نظر  به سیستم وارد می شوند.

وزن جامدات مخصوص موجود در فرآیند لجن فعال به اندازه ای نزدیک به آب است. که افزایش چگالی ویسکوزیته آب در فصل زمستان بر خصوصیات ته نشینی لجن نیز ممکن است به دلیل تغییر مقدار و وزن مخصوص جامدات معلقی که از مخزن های ته نشینی اولیه عبور می کنند. ماهیت و مقدار فضولات صنعتی موجود در فاضلاب و ترکیب حیات میکروبی در لخته دستخوش تغییر شود. بدین سبب باید از معیار های طراحی محتاطانه استفاده کرد.

از شاخص حجمی لجن به عنوان شاخص مشخصه های ته نشینی لجن هم استفاده می کنند ولی مقدار شاخص حجمی که مشخصه لجنی با  خصوصیات ته نشینی خوب است تغییر می کند و به خواص و غلظت جامدات محلول آمیخته بستگی دارد. بنابراین مقادیر مشاهده شده در تصفیه خانه های مختلف متقاوت است.

برای مثال اگر جامدات در مدت ۳۰ دقیقه اصلا ته نشین نشوند و تمام حجم ۱۰۰۰ میلی لیتر را اشغال نکنند. بالاترین مقدار شاخص حاصل خواهد شد. که این مقدار در صورتیکه غلظت جامدات در محلول آمیخته ۱۰۰۰ میلی گرم بر لیتر باشد، برابر خواهد بود با ۱۰۰۰ . حال آنکه همین شاخص در صورتیکه غلظت جامدات در محلول آمیخته ۱۰۰۰ میلی گرم بر لیتر باشد برابر ۱۰۰۰ خواهد بود. درچنین شرایطی محاسبات هیچ معنایی نخواهد داشت.