تصفيه فاضلاب کارخانه نان و شیرینی

تصفيه فاضلاب کارخانه نان و شیرینی با روش های فیزیکی ، شیمیایی و زیستی قابل انجام است. معمولاً فاضلاب توليدي در صنعت نانوايي غير سمي هستند. آلاينده هاي آلي در فاز مايع به مقدار زيادي وجود دارند كه در نتيجه مقادير عوامل كيفي ،COD ،BOD ،چربي و روغن و گريس FOG و TSS بالا هستند. فاضلاب اين صنعت معمولاً با بكار گيري فرايندهاي مختلف فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي قابل تصفيه است. 

متعادل سازي و خنثي سازي

در كارخانجات توليد نان، ميزان جريان فاضلاب و ميزان بارگذاري در طي زمان توليد بسيار متغير است. جدول بالا
اين تغييرات را نشان مي دهد. از لحاظ اقتصادي، استفاده از حوض متعادل سازي براي تصفيه فاضلاب هاي صنعتي ضروري است. پيش بيني زمان هاي ماند طولاني در حوض متعادل سازي باعث ايجاد شرايط بي هوازي در اين واحد مي گردد. ايجاد بوهاي نامطبوع از مشكلات متداول در طي بهره برداري از اين تأسيساتي است.

جداسازي چربي، روغن و گريس

چون فاضلاب حاوي غلظت بالايي از FOGاست، بنابراين نصب يك جداساز FOGتوصيه مي گردد. جداسازي FOG باعث كاهش مشكلات ناشي از آنها در فرايندهاي بيولوژيكي مي گردد.

اسيدي كردن

اسيدي كردن يك فرايند اختياري است و به خصوصيات فاضلاب بستگي دارد. در صورت وجود FOGاسيد -اسيدسولفوريك غليظ- به حوض اسيدي سازي اضافه مي گردد و به اين ترتيب هيدروليز مواد آلي اتفاق مي افتد. اسيدي كردن و هيدروليز باعث تقويت قابليت تجزيه پذيري زيسـتي مي گردد.

فرايند انعقاد و لخته سازی

فرايند انعقاد براي ناپايداري ذرات معلق ريز پايدار بكار مي رود. لخته سازي براي رشد و افـزايش اندازه ذرات معلق ناپايدار بكار مي رود. بنابراين در طي اين فرايند، ذرات معلق بزرگتر و سنگين تر شده و به اندازه اي كه قابليت ته نشيني و سقوط داشته باشند مي رسند. فرايند انعقاد – لخته سازي را مي توان براي حذف ذرات معلق ريز از فاضلاب نانوايي بكار برد. اين فرايند به عنوان يك مرحله آماده سازي براي ته نشيني و شناورسازي به كمك هواي محلول بكار مي رود.

ته نشینی

مكانيسم حذف ته نشيني كه به زلال سازي نيز معروف است، بر پايه اختلاف دانسيته بين آب و ذره معلق است. اين اختلاف دانسيته به ذرات معلق با اندازه بزرگتر اجازه ته نشيني و حذف مي دهد. از مخازن ته نشيني كه براي حذف ذرات معلق بكار مي روند، مي توان به حوض هاي ته نشيني چهارگوش، استوانه اي، سيستم هاي تركيبي لخته ساز – زلال ساز و زلال سازهاي چند مرحله اي اشاره كرد. 

تصفيه بيولوژيكي

هدف از تصفيه بيولوژيكي حذف تركيبات محلول و معلق قابل تجزيه زيستي از فاضلاب است. ايـن مرحله از تصفيه، واحد اصلي تصفيه ثانويه فاضلاب به روش بيولوژيكي است. در اين فرايند، ميكروارگانيسمها براي تجزيه مواد آلي بكار مي روند. 

با توجه به نوع رشد، سيستم هاي بيولوژيكي را مي توان به دو دسته رشد معلق و رشد چسبيده دسته بندي كرد. همچنين تصفيه بيولوژيكي را مي توان بر اساس مصرف اكسيژن به گروههاي هوازي، بي هوازي و اختياري دسته بندي نمود. در سيستم هوازي، مواد آلي به دي اكسيد كربن، آب و يك سري از تركيبات ساده تجزيه مي گردند. اگر سيستم بي هوازي باشد، محصولات نهايي دي اكسيدكربن و متان خواهند بود.

در فرايند لجن فعال از ميكروارگانيسمهاي معلق استفاده مي شود. يك سيستم لجن فعال متداول شامل مراحل پيش تصفيه -عمدتاً آشغالگيري و زلال سازي-، حوض هوادهي (راكتور زيستي)، ته نشيني نهايي و تصفيه لجن مازاد (تصفيه بي هوازي و فرايند آبگيري)است. ته نشيني نهايي، ميكروارگانيسم ها را از محلول آبـي جدا مي نمايد. براي افزايش راندمان عملكرد سيستم، عمده لجن ناشي از تـه نشـيني ثانويـه بـه حوضـ هاي هوادهي برگردانده ميشود و مابقي آن به واحد تصفيه بي هوازي هدايت مي گردد.