راكتور لايه لجن متحرك بي هوازي

راكتور لايه لجن متحرك بي هوازي (AMBR) ،  مـشابه فرآينـد راکتور بافل دار بی هوازی ABR مـي باشـد كـه در آن شكل هايي از اختلاط مكانيكي در هر مرحله اضافه شده است. يك روش بهره برداري كه لجـن موجـود در سيستم را بدون نياز به بستر آكنده يا ته نشين كننده بـراي گـرفتن جامـدات اضـافي، حفـظ مـي كند. در شکل زیر راکتور بال دار بی هوازی (ABR) و راكتور لايه لجن متحرك بي هوازي (AMBR) نشان داده شده است که تفاوت های آن مشهود است.

نقطـه ورودي پـساب در فرآينـد راكتور لايه لجن متحرك بي هوازي (AMBR)  بـصورت دوره اي بـه سمت خروجي تغيير داده مي شود و نقطه خروجي پساب نيز تغيير مي كند. در اين روش لايه لجن به شكل يكنواخت تري در راكتور بي هوازي باقي مي ماند. هنگامي كه مقدار زيادي از جامدات در مرحله آخر تجمع مي يابد، جريان معكوس مي شود. امكان انجام لايه لجن متحرك بي هوازي (AMBR) در مطالعات آزمايـشگاهي براي تصفيه پساب هاي شير خشك غير چرب در دماي 15°C و 20 °C به اثبات رسـيده اسـت. 

سرعت بارگذاري آلي از یک تا سه kg COD/m3.d با زمان ماند هيدروليكي 4-12سـاعت متغيـر بود. بازده حذف COD در دماي 15°C و بارگـذاري زيـاد 59 ، CODدرصـد بـود. در دمـاي 20°C حذف CODبراي بارگذاري یک تا دو kg COD/m3.d برابر 80-95درصد بود. 

البته به غیر از فرآيند های راکتور بال دار بی هوازی (ABR) و راكتور لايه لجن متحرك بي هوازي (AMBR) فرآیند های بی هوازی رشد ثابت نیز قابل طراحی است که در زیر به صورت مختصر تشریح میگردد. 

راكتورهاي تصفيه بي هوازي رشد ثابت با جريان رو به بالا با توجه به نوع بستر مورد اسـتفاده و مقـدار انبساط بستر متفاوت است. سه نوع فرآيند رشد ثابت با جريان رو به بالا ارائه شده است. در راكتور با بستر آكنده و جريان رو به بال، بـستر ثابـت اسـت و جريـان فاضلاب رو به بالا از ميان منافذ بين بستر و رشد بيولوژيكي عبور مي كند.

به استثناي فاضـلابهايي بـا غلظت زياد، برگشت جريان در راكتور با بستر آكنده معمولاً استفاده نمي شود. در حاليكـه فرآينـد هاي اوليه بي هوازي بستر آكنده با جريان رو به بالا حاوي سنگ بود، در حال حاضر، در طرحهـاي مختلـف از بستر پلاستيكي مصنوعي استفاده مي شود. برگشت جريان براي فراهم كردن سـرعتهاي جريـان رو به بالا مي باشد و باعث انبساط 20درصدي بستر مي شـود. سـرعتهاي بيـشتر جريـان رو بـه بـالا در راكتورهاي بي هوازي با بستر سيال وجود دارد كه همچنين شامل يك بستر با ذرات ريز اسـت. 

در سيستمهاي با بستر سيال، هر دو عمل اختلاط و سيال شدن مواد بستر انجام مي گيرد. براي رشد بيومس و انتقال بهتر جرم، راكتورهاي با بستر سيال و انبساط يافته نسبت بـه راكتـور با بستر آكنده داراي مساحت سطح بيشتري بازاي هر واحد حجم راكتور مي باشد؛ اما جامدات كمتري به دام مي افتد. در پاراگراف زير، جزئيات بيشتري از سيستمهاي مختلف همراه بـا بارگـذاري CODو شرايط متداول طراحي آنها توضيح داده شده است.