روش لجن فعال غشایی

روش لجن فعال غشایی ، روشی است برای تصفیه فاضلاب که جداسازی  لجن از فاضلاب تصفیه شده  با استفاده از  میکروفیلتراسیون و یا اولترافیلتراسیون انجام می پذیرد. که این روش به علت ضعف روش لجن فعال در متعارف در حوضچه ته نشینی ثانویه گسترش یافته است. روش لجن فعال غشایی تا حدود بسیار زیادی در بهبود کیفیت جریان خروجی تاثیر دارد. از سوی دیگر ، قابلیت ته نشینی فلوک لجن دیگر نقش مهمی در کیفیت جریان خروجی حاصل بر عهده ندارد. در بسیاری از موارد ، در تاسیسات متعارف لجن فعال مشاهده می گردد به دلیل شسته شدن و خروج مواد جامد از حوضچه ته نشینی ثانویه ف مقدار ماده جامد موجود در حوض هوادهی را از 3 تا5 گرم در لیتر تا حدود 10 تا 15 (20) گرم در لیتر افزایش داد.

مقدار لجن مازاد تولیدی در این روش کاهش می یابد. در صورتی افزایش بارگذاری (افزایش سوبستره موجود) تبدیل مواد فرونی می یابد بدون اینکه کیفیت جریان فاضلاب خروجی تحت تاثیر منفی قرار گیرد. البته باید توجه داشت که سن لجن لجن و مشخصات دیگر لجن تغییر می کنند. لجن غلیظ تر شده و میزان فلوک  های مشخصه لجن فعال  کاهش می یابد. صافی های غشایی مورد استفاده قادر به فیلتراسیون باکتری های موجود نیز می باشند. بدین ترتیب کیفیت بهداشتی جریان خروجی به مراتب بهتر خواهد بود.

باید توجه داشت که در صورت بهره برداری طولانی ، آب خروجی از غشا کاملا عاری از میکروب ها نمی باشد. البته مقاومت سیستم غشایی و لایه تشکیل شده روی آن در مقابل عبور  جریان باعث محدودیت توان تصفیه می گردد. هر قدر ضخامت لایه تشکیل شده روی غشا بیشتر باشد ، توان فیلتراسیون  و در نتیجه توان کلی سیستم تصفیه غشایی کمتر است. تمیز کردن سیستم غشایی با استفاده از روش های شیمیایی- فیزیکی هر سه تا 12 ماه لازم است. برای حذف لایه تشکیل شده روی سیستم  غشایی نیاز به هوادهی مستمر است. البته باید از نفوذ اکسیژن زیاد به ناحیه دی نیتریفیکاسیون جلوگیری به عمل آید.

استفاده از کل COD که به سادگی تجزیه می گردد برای دی نیتریفیکاسیون از طریق جریان ورودی منقطع (سرریز) و یا استفاده از روش SBR ممکن است.

مزایا یا محدودیت ها روش لجن فعال غشایی

مزایا :

• جریان خروجی تقریبا عاری از ذرات جامد ،باکتری ها و ویروس ها
• افزایش قابل توجه بار حجمی در مقایسه با روش متعارف لجن فعال
• استفاده مجدد از جریان خروجی جهت آب مصرفی
• کاهش میزان لجن مازاد تولیدی تا 50 تا 80 درصد
• بهره برداری ای از تاسیسات با وجود غلظت 25 گرم در لیتر بیومس
• حساسیت کم نسبت به نوسانات بارگذاری
• عدم محدودیت نسبی در انتخاب سن لجن

معایب :

• اندازه منافذ میکروفیلتر ها (حدودا 2 میکرومتر)  برای حذف ویروس هامناسب نبود و نیاز به اولترا فیلتراسیون (اندازه منافذ حدود 0.01 میکرومتر) می باشد.
• غلظت بیومس خروجی تا حدود 15 گرم بر لیتر است. غلظت های بیشتر ، انتقال اکسیژن را دشوار می کند.