تصفیه فاضلاب صنعتی به روش اکسیداسیون شیمیایی
تصفیه فاضلاب صنعتی به روش اکسیداسیون شیمیایی
تصفیه فاضلاب صنعتی به روش اکسیداسیون شیمیایی یکی از روش های نوین برای تصفیه فاضلاب هایی می باشد که به روش های معمول قابل تصفیه نیستند. عموم تصفیه خانه های فاضلاب به روش لجن فعال فعالیت دارند. لجن فعال یک فعالیت زیستی می باشد و در صورت حضور مواد سمی و مواد با تغییرات پی اچ زیاد امکان اجرا صحیح فرآیند تصفیه نمی باشد. مثلاحذف رنگ از فاضلاب صنايع نساجي يكي ازمشكلات اصلي اين صنعت است که با روش های متعارف تصفیه امکان پذیر نیست.
قابليت تجزيه بيولوژيكي در اين فاضلاب پايين است، براي مثال نسبت BOD / COD براي رنگ هاي راكتيو بلو 21 ، دايركت بلو 80و وات ويولت به ترتيب برابر با 0.056 ، 0.016و 0.092مي باشد، بنابراين روش هاي متداول تصفيه قادر به اكسيداسيون بيولوژيكي اين مواد نمي باشند. همچنين از خصوصيات رنگ هاي آزو وجود پيوند N=N كه بيش از 50درصد رنگ هاي صنعتي را تشكيل مي دهند. كه 50تا 70درصد آنها در فاضلاب باقي مي مانند. و غير قابل تجزيه بيولوژيكي هستند. همچنين وجود غلظت فراوان رنگ، تركيبات شيميايي مختلف، فلزات سنگين و مقادير بالاي نمك هاي غيرآلي و مواد معلق، قابليت تجزيه بيولوژيكي آنها را مشكل كرده است. تصفیه فاضلاب صنعتی به روش اکسیداسیون شیمیایی یکی از راه های حل های پیش رو جهت صنایع رنگرزی است.
به دليل ناكارآمدي روش هاي بيولوژيكي در حذف رنگ، از روش هاي ديگر فيزيكي يا فرآيندهاي شيميايي نظير انعقاد و لخته سازي، شناورسازي ، فيلتراسيون غشايي، تجزيه الكتروشيميايي، پرتودهي، رسوب دهي، استفاده از امواج ماوراء صوت، احياء شيميايي جذب سطحي و فرآيندهاي اكسيداسيون پيشرفته AOP بصورت مجزا و يا توام با فرآيندهاي بيولوژيكي جهت حذف
رنگ از فاضلاب صنعت استفاده مي شود در جدول زیر مزايا و معايب برخي از فرآيندهاي غيربيولوژيكي رنگ زدايي در فاضلاب صنايع نساجي آمده است :
فرايند اصلي حذف رنگ ها در بخش هوازي تصفيه خانه فاضلاب شهري بر پايه جذب سطحي روي توده زيستي است. مشكلات ديگر در تخريب كرموفورهاي ناشي از تصفيه رنگهـاي فتالوسـيانين، رنگهـاي آتراكوئينوئيـد، رنگهاي خمرهاي و گوگردي كه حاوي كروموفورهاي نسبتاً مقاوم هستند.
لخته سازي ترسيب
مواد شيميايي گوناگوني را مي توان براي انجام فرايند لخته سازي ـ ته نشيني به فاضلاب اضافه كرد كه عبارتند از:
- اضافه كردن نمك آهن- Ca(OH)2كه روش نسبتاً ساده و ارزان قيمت است، اما هزينه هاي جداسازي و دفع لجن بايستي مدنظر قرار گيرد.
- ناپايدارسازي تركيبات محلول با اضافه كردن نمك هاي آهن و آلومينيم و اضافه كردن پلي الكتروليت ها براي تقويت تجمع جامدات و شكل گيري لخته هاي بزرگ و قابل ته نشيني.
حذف مواد قابل ته نشيني شكل گرفته با ته نشيني، شناورسازي و فيلتراسيون قابل دسـتيابي است. اگر هدف بازيافت آب باشد، خالص سازي بيشتر با استفاده از روش هاي جذب سطحي صورت مي گيرد. در حال حاضر اين روش ها كه بر پايه ايجاد حجم زيادي لجن حاوي تركيبات با قابليت تجزيه پذيري بيولوژيكي ضعيف هستند، بايستي پس از بهينه سازي دقيق شرايط فرايند، مورد استفاده قرار گيرند. بطور كلي روش هاي فيزيكي و شيميايي متداول كارايي مناسبي در حذف رنگ ندارند.
