مقدار لجن برگشتی

هدف از مقدار لجن برگشتی ، حفظ غلظت میکروبی کافی برای تثبیت مواد آلی ورودی به تانک هوادهی است. در صورتیکه برگشت به سرعت انجام نشود و یا لجن سپتیک شود راندمان تصفیه به شدت پایین می آید. مقدار لجن برگشتی متداول در تصفیه خانه های فاضلاب بزرگ به روش لجن فعال بین 50 تا 100 درصد دبی ورودی  و برای تصفیه خانه های کوچک تا 150 درصد دبی ورودی می باشد. باید توجه کرد که میزان لجن برگشتی باید به صورت دستی یا با استفاده از پمپ های سرعت متغیر قابل تنظیم باشد. این روش های کنترل بر پایه حفظ یک غلظت هدف mlss  تانک هوادهی و یا حفظ یک ارتفاع لجن مشخص در حوض ته نشینی ثانویه استوار شده اند.

روش های کنترل لجن برگشتی شامل موارد زیر می باشد.

• آزمایش ته نشینی

در این روش میزان لجن برگشتی برابر است با درصد نسبت حجم اشغال شده توسط جامدات قابل ته نشینی تانک هوادهی به به حجم مایع شفاف  پس از گذشت 30 دقیقه در یک بشر 1000 سی سی. این نسبت نباید هیچگاه کمتر از 15 درصد باشد.

برای مثال فرض کنید در آزمایش ته نشینی جامدات قابل ته نشینی ، پس از 30 دقیقه ، حجم 275 میلی لیتر ، را اشغال نموده اند. درصد حجمی برابر است با 275 سی سی بر 725 سی سی که برابر است با 0.38 . در صورتیکه دبی ورودی به تصفیه خانه 2 متر مکعب بر ثانیه باشد. میزان لجن برگشتی برابر است با 0.38 ضرب در 2 برابر است با 0.76 مترمکعب بر ثانیه.

• آزمایش svi

در صورت دانستن svi  می توان با کمک رابطه زیر میزان لجن برگشتی را محاسبه کرد:

در رابطه فوق Pw غلظت MLSS بر حسب درصد می باشد. برای مثال برای حفظ غلظت 0.3 درصد یا 3000 میلیگرم بر لیتر MLSS درصد لجنی که باید برگشت داده شود هنگامیکه SVI برابر 100 می باشد.