سیستم تصفیه فاضلاب قالیشویی

سیستم تصفیه فاضلاب قالیشویی به روش انعقاد و لخته سازی روشی بهینه جهت کاهش آلودگی از جنس کدورت  بالا و دترجنت ها قالیشویی ها می باشد. واحدهاي انعقاد – لخته سازي براي بهبود تصفيه پذيري فاضلاب و حذف گريس و رويه بكار مي روند. در فرايند انعقاد يك ماده شيميايي به يك سوسپانسيون كلوئيدي آلي اضافه مـي گردد تـا از طريق كاهش نيرو هايي كه آن ها را از هم دور نگه مي دارد سوسپانسيون را ناپايدار نمود. سیستم تصفیه فاضلاب قالیشویی ساخت شرکت آب راهبر محاسب به روش های انعقاد الکتریکی و انعقاد شیمیایی فرآیند تصفیه را انجام میدهد. جهت اطلاع از سیستم های انعقاد الکتریکی روی لینک انعقاد الکتریکی کلیک کنید. 

اين كاهش بار براي لخته سازي ضروري است. هدف از لخته سازي جمع آوري ذرات ريز بـه دور يكديگر براي تسهيل در ته نشيني ذرات جامد است. سپس ذرات بزرگتر ته نشين شده و پساب زلال توليد مي گردد. شكل بالا نمودار كلي انعقاد-لخته سازي و ته نشيني فاضلاب صنايع قالیشویی و کارواش را نشان مي دهد. در فاضلاب هاي کارواش و قالیشویی ، كلوئيدهاي موجود ماهيت آلي دارند و توسط لايه هايي از يون هاي واقع در سطح ذرات خنثي و تثبيت مي گردند. 

اين نوع فاضلاب ها حاوي مقادير زيادي پروتئين و ميكروارگانيسم هستند كه در اثر يونيزه شدن گروه هاي كربوكسيل و آمين يا آمينو اسيدهاي موجود در آنها پايدار مي گردند. ذرات روغن و چربي كه بطور معمول از نظر بار الكتريكي خنثي هستند در نتيجه جذب آنيون ها كه عمدتاً يون هاي كربو كسيل هستند باردار مي گردند. مراحل گوناگوني در فرايند انعقاد وجود دارد. ابتدا منعقد كننده به فاضلاب اضافه مي گـردد و اختلاط با شدت و سرعت بالا انجام مي شود. 

هدف از اين كار تعيين ميزان اختلاط مورد نياز منعقد كننده بـا فاضلاب است. نتيجه اين كار، افزايش كارايي ناپايداري ذرات و شروع مرحله انعقاد است. مرحله دوم لخته سازي است كه داراي دوره زماني تا 30دقيقه است. در اين مرحله سوسپانسيون به آرامي بهم زده ميشود كـه ايـن كار احتمال برخورد بين ذرات منعقد شده را افزايش داده و تشكيل لخته هاي بزرگ را تسهيل مينمايد. سپس اين لخته ها به حوض زلال سازي انتقال داده مي شوند كه در آنجا ته نشين شده و از كف حوض حذف مي گردندو آب زلال شده از سطح حوض خارج مي شود.

مواد زيادي به عنوان منعقد كننده بكار مي روند. pHفاضلاب هاي گوناگون با طبيعت پروتئيني متفاوت با اضافه كردن اسيد يا قلياء تنظيم ميگردد. اضافه كردن اسيد متداول تر است. زيرا اين كار باعث تغييـر در ساختار پروتئين ها در اثر تغيير در توزيع يا روي سطح ژن ها مي شود. دناتوره شدن حرارتي پروتئين ها نيز ممكن اسـت بكار رود. اما بدليل گران بودن انرژي، اين فرايند فقط در مناطقي كه بخار آب وجود دارد، توصـيه مي گردد.

يكي ديگر از منعقد كننده هاي متداول پلي الكتروليتها هستند كه ممكن است بـه گروه هاي كاتيوني و آنيوني تقسيم بندي گردند. پلي الكتروليتهاي كاتيوني با كاهش بار ذرات فاضلاب بعنوان يك منعقد كننده عمل مي كنند. زيرا ذرات فاضلاب داراي بار الكتريكي منفي هستند. پلي الكتروليتهاي خنثي يا آنيوني براي پل زني بين ذرات بكار ميروند. اين كار باعث بزرگ شدن اندازه فلوكها مي شود. به دليل اينكه لجن بازيافتي از فرايندهاي انعقاد- لخته سازي گاهي اوقات به مواد غذايي حيوانات اضافه ميگردد، توصيه مي شود قبل از مصرف لجن بررسي هاي لازم در مورد سمي نبودن منعقد كننده صـورت گيرد.